-
1 wytworny
-
2 wytworn|y
adj. grad. [strój, wystrój, wnętrze, przyjęcie] elegant; [styl, smak, maniery] refined- człowiek wytworny a man of refinement- prowadzić wytworne życie dżentelmena to lead the life of a gentleman- to nie wypada w wytwornym towarzystwie that’s not done in polite societyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytworn|y
-
3 dystyngowany
прил.• видный• выдающийся• знаменитый• известный• изысканный• изящный• именитый• модный• утонченный• элегантный* * *dystyngowan|y\dystyngowanyi элегантный, изысканный; благовоспитанный;\dystyngowanyе maniery изысканные манеры; \dystyngowany człowiek воспитанный человек
+ elegancki;wytworny* * *элега́нтный, изы́сканный; благовоспи́танныйdystyngowane maniery — изы́сканные мане́ры
dystyngowany człowiek — воспи́танный челове́к
Syn: -
4 arystokrata
arystokrata, -tka [arɨstɔkrata] <Pl -ci> m, f
См. также в других словарях:
salonowiec — m II, D. salonowiecwca; lm D. salonowiecwców 1. B.=D.; lm M. salonowiecwcy, B.=D. przestarz. «bywalec salonowy, człowiek o wykwintnych manierach, elegancki, wytworny, wyrobiony towarzysko» 2. B.=M.; lm M. salonowiecwce, B.=M. posp. żart. «zabawa… … Słownik języka polskiego
